آژیر خطر شیطان !
آژیر خطر شیطان!
از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده که فرمودند:
وقتی که این آیه بر پیامبر نازل شد: «والذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون» (135/آل عمران)(1)
ابلیس (پدر شیطان‌ها) سخت ناراحت گردید. بالای کوهی در مکه به نام «ثور» رفت و آژیر خطرش بلند شد و تمام یارانش را به تشکیل انجمن خود دعوت نمود. همه‌ی بچه شیطان‌ها جمع شدند. ابلیس، نزول آیات یاد شده را به اطلاع آنان رساند و اظهار نگرانی کرد و از آن‌ها کمک خواست.
یکی از یاران او گفت:
من با دعوت نمودن انسان‌ها از این گناه به آن گناه، اثر این آیه را خنثی می‌کنم. ابلیس سخن او را نپذیرفت. دیگری پیشنهادی شبیه به اولی کرد ولی باز مورد پذیرش ابلیس قرار نگرفت.
تا این‌که از میان شیطان‌ها، شیطان کهنه کاری به نام «وسواس خناس» گفت:
«پیشنهاد من این است که فرزندان آدم را با وعده‌ها و آرزوهای طولانی آلوده به گناه کنیم (و می‌گویم که الان برای توبه کردن زود است و فرصت توبه بسیار است) وقتی که مرتکب گناه شدند خدا را فراموش کرده و بازگشت به سوی خدا (توبه) از خاطر آنان محو می‌گردد.»
ابلیس گفت:
«مرحبا ! راه همین است. سپس این مأموریت را تا پایان دنیا به او سپرد.»(2)
پی‌نوشت‌ها:
1ـ آل‌عمران/135، (و آن‌ها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند یا به خود ستم کنند به یاد خدا می‌افتند و برای گناهان خود طلب امرزش می‌کنند- و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- و بر گناه اصرار نمی‌ورزند با این‌که می‌دانند.
2ـ ر.ک: داستان‌های صاحبدلان، 1/151-150ف به نقل از امالی صدوق، وسائل الشیعه11/353، باب 85، ج7.
منبع:
محمدی، محمدحسین، هزار و یک حکایت قرآنی، صص741-740.
